Dinlere ve mollasından papazına din adamlarına göre her heykel puttu. Her yıkılan kent, tanrının gazabına uğramış Sodom ve Gomora’dır; orada

Helen’de kadınlar, evin özel bir bölümünde yaşarlar “gynaikonitis”te; bir çeşit haremde. Örtünme ve gözlerin aşağı indirilmesi, kadın erdemini (aidos) yansıtır.

Afrodisyas Afrodit’i, bildik Afrodit’lerden değildir. Afrodisyas Afrodit’i, o erkekten bu erkeğe koşan, topal ve kirli kocası Hefaystos’u (Hephaistos) beğenmediği için

Her çağın bir Evliya Çelebi’si var. Coğrafyaların diliyle kültürüyle buluşanı…  İlkçağ Anadolu’sunun Çelebi’leri de var; Halikarnaslı Herodot, Amasyalı Strabon, Samsatlı

Likya, Antalya – Fethiye arası, Kalinda’dan (Kalynda) Termesos’a, Kibira’dan (Kibyra) Aperlay’a (Aperlai); bugünün Teke Yarımadası. Hitit metinlerindeki o Luvice “Lukka”

Kazanılan savaşlar, kurtuluş savaşları ile bağımsızlık savaşlarıdır. Çünkü onların psikolojileri bir başkadır. Bu savaş, bizim için bir bakıma subay savaşıdır.

Sabahattin Eyuboğlu, Mavi ve Kara’nın ilk yazısı “Bizim Anadolu”da “Bu memleket bizim olduğu için bizim, fethettiğimiz için değil. Aramızda dışarıdan

Azra Erhat der ki: Mitolojiler birbirine karışır ve birbirini etkiler. Ekrem Akurgal’a göre: Her kim ki Anadolu’yu fethetmeye çalıştı, kendi

“Bir gün eğer Buluşursa İlyada’yla Kuvayı Milliye Destanı, Bilin ki işte o gün gerçek vatan olacaktır bu topraklar hepimize”[1] Homer’in

Herodot da hemşerim; Tales, Bias, Heraklit, İsidoros, Antemyus, Aleksandros gibi. O da başımı her kaldırışımda gördüğüm o “en güzel gökyüzü”nün

Çanakkale’nin altın cetvelli sayfalarında önce, Hektor ve Homer ile Mustafa Kemal’i görürüz kuşkusuz: “Ya ölün bu savaşta, ya kalın! –

7 Ekim 2019, nihayet Göbeklitepe’deyim. Buraya, Klaus Luckert’in Göbeklitepe’sini okuyarak geldim.  Bilgisunarda (internet) da epeyce gezindim, özellikle görsel taraya taraya.